Staalbad

Wie kan in deze tijd zijn gedachten nog richten op vrede?

Toen de vreselijke wereldoorlog 1914-1918 was geëindigd, hoorde men algemeen de kreet: 'Dat nooit meer !'

De boeken van Remarque, Renn, Barbusse en anderen werden door duizenden gelezen en besproken.

En nu? Men spreekt van de weeë romantiek der oorlogsboeken.

Weeë romantiek. Het boek van Humor Cobb lezende komt men tot de conclusie, dat het juist het ontzettende onrecht is, dat hier gepleegd wordt in naam der gerechtigheid. De bewust zoekende menselijke intelligentie, die vermoordt wat de blinde kogels gespaard hebben, soms nog meer dan de hel van de oorlog zelf.

Professor Branse, verbonden aan de Hogeschool te Hannover, schrijft in zijn boek 'Wehr Wissenschaft' dat de oorlog een verfrissend staalbad is, waar de mens gelouterd en gereinigd uit te voorschijn komt.

Op bladzijde 37 schrijft Branse: "Vooral biologische hulpmiddelen leveren prachtige resultaten op. In aanmerking komt hier vooral besmetting van drinkwater met tyfusbacillen en het veroorzaken van tyfus- en pest-epidemiën door middel van kunstmatig besmette ratten en vlooien..."

Oorlog te land en ter zee. Frankrijk, Duitsland, Engeland en dominions, Rusland, Japan, China, Finland. Bedreiging van de Scandinavische staten.

Schepen met kostbare ladingen aan mensen en levensmiddelen worden in de grond geboord door torpedo's of vernietigd door mijnen. Duizenden slachtoffers, miljoenen schade.

Terwijl bovendien de hele wereld zich bezig houdt met ernstige en zorgelijke economische kwesties, terwijl in miljoenen werkloze gezinnen de strijd om het dagelijks bestaan steeds heviger wordt en een ondervoede jeugd het vertrouwen in een sterk nageslacht de bodem in doet slaan.

Dagelijks gebeuren dingen als boven beschreven en ontstaan toestanden die een vreselijke smet werpen op onze tijd, de twintigste eeuw.

Nu ik deze regels tegen het middernachtelijk uur zit te schrijven, hoor ik mijn kleine meid in haar bedje luidop praten. Ze droomt...

Even luister ik en vang brokstukken op over Zwarte Piet... gekke vent... fietspomp... muziek... Sinterklaas... paarden...

Zachtjes dek ik haar toe. Ze moet rusten. Morgen weer naar school en andere bezigheden.

Nog enkele dagen en het is weer kerstmis. Kerstmis 1939.