Schuldige

Een paar maanden geleden was ik, met de wagen aan een halte staande, toevallig getuige van een flinke autobotsing die gelukkig zonder persoonlijke ongevallen afliep.

Echter, de bestuurders van beide auto's vlogen elkaar in de haren en verweten elkaar onder de heftigste bewoordingen de schuldige te zijn.

Om kort te gaan, mijn naam werd genoteerd en ik kreeg de mededeling dat ik te zijner tijd als getuige zou worden gehoord.

Vandaag had de rechtzitting plaats. Na een aantal vragen over en weer wende de verdediger van de 'verdachte' zich op onheilspellende wijze tot mij. Hij stortte een spervuur van vragen op mij af, op een wijze dat het bloed in mijn aderen bevroor.

Bedeesd wendde ik mij eindelijk tot de rechter en zei: "Edelachtbare, er schijnt hier een misverstand in het spel. Ik geloof dat deze mijnheer míj voor de schuldige aanziet!"

De edelachtbare zei gestreng: "U hebt alleen maar op de vragen van de verdediger te antwoorden en anders niets."

Afijn, tenslotte mocht ik in volle vrijheid vertrekken, maar nog de hele dag speelden de eerste regels van een bekend droevig liedje door mijn brein:

Ook de verdachte werd vrijgesproken...